Πριν ανακαλυφθεί η Αμερική από τον Κολόμβο, οι Αζτέκοι είχαν ανακαλύψει τη σπουδαιότητα του αμάρανθου, όχι μόνο ως φαγώσιμου, αλλά και ως θεραπευτικού φυτού. Τον τιμούσαν μάλιστα τόσο, ώστε να τον χρησιμοποιούν και στις (αιματηρές) ιεροτελεστίες τους, πράγμα που τρόμαξε τόσο τους Ισπανούς κονκισταδόρες, ώστε να απαγορεύσουν τη χρήση. Όμως ο αμάρανθος εξακολούθησε να αποτελεί βασικό συστατικό διατροφής όχι μόνο στη Λατινική Αμερική, αλλά και στην Ινδία και το Νεπάλ. Έκαναν αλεύρι από τους σπόρους του, ποτά από τη ζύμωσή του, διαφόρων ειδών φαγητά και
χρησιμοποιούσαν τα φύλλα και τα κόκκινα άνθη του για
διατροφικούς και ιαματικούς σκοπούς.
καταγωγής όνομα (που του δόθηκε χάρη στην εκπληκτική αντοχή του) Οι σπόροι του
περιέχουν άφθονη πρωτεΐνη, που περιλαμβάνει σεβαστές ποσότητες από λυσίνη και
μεθιονίνη, δυο βασικά αμινοξέα τα οποία σπάνια συναντώνται σε φυτικές τροφές.
Έχει τρεις φορές περισσότερες φυτικές ίνες και πέντε φορές περισσότερο σίδηρο
από το σιτάρι, δυο φορές περισσότερο ασβέστιο από το γάλα κι ακόμα φώσφορο,
κάλιο και βιταμίνες A και C. Περιέχει τοκοτριενόλες (μια μορφή της βιταμίνης Ε)
και έλαιο πλούσιο σε λινολεϊκό οξύ. Τα φύλλα, που επίσης τρώγονται, μοιάζουν με
του σπανακιού στη γεύση, αλλά έχουν περισσότερο ασβέστιο, σίδηρο και φώσφορο
από αυτό.
Χρησιμεύει: Βήχας (αφέψημα ανθών) Βρογχίτιδα (έγχυμα ή αφέψημα ανθών)
Μαγειρεύεται σαν δημητριακό, αλέθεται σε αλεύρι, ψήνεται σαν ποπ-κορν. Μπορεί να μαγειρευτεί μαζί με άλλα σιτηρά, να προστεθεί σε τηγανητά
λαχανικά και σούπες αλλά και σε σάλτσες. Το αλεύρι του μπορεί να χρησιμοποιηθεί
μόνο του για παρασκευάσματα που δεν φουσκώνουν, όπως τηγανίτες ή πίτες, ενώ για
ψωμί θα πρέπει να αναμιχθεί με άλλα αλεύρια (1 μέρος αμάρανθος και 3-4 μέρη
άλλα είδη), γιατί δεν περιέχει γλουτένη. Οι σπόροι μαγειρεύονται σε νερό
(αναλογία 1: 2,5 μέρη νερό) σκέτο ή αναμεμιγμένο με ζωμό ή χυμό μήλου, για 20,
ώσπου να μαλακώσουν. Μπορείτε να προσθέσετε τζίντζερ, αρωματικά βότανα ή να το
αναμίξετε με όσπρια. Ανακατεμένο με μέλι, σταφίδες, ξηρούς καρπούς μπορεί να
αποτελέσει ένα καλό «μούσλι» για πρωινό.
Σπανάκι με αμάρανθο και μανιτάρια
Σαλάτα Αμάρανθου (τίποτα δεν πάει χαμένο)
Κουνουπίδι με Μπρόκολο γκρατινέ, με Bechamel από Αμάρανθο
Muffin Ολικής Αλέσεως, με Αμάρανθο και Χουρμάδες
http://biobaxes.wordpress.com/2011/10/13/%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%B1-%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%82/
www.wikipedia.org
χρησιμοποιούσαν τα φύλλα και τα κόκκινα άνθη του για
διατροφικούς και ιαματικούς σκοπούς.
Η θρεπτική του αξία:
Τι το σπουδαίο όμως έχει αυτός ο θάμνος με το ελληνικήςκαταγωγής όνομα (που του δόθηκε χάρη στην εκπληκτική αντοχή του) Οι σπόροι του
περιέχουν άφθονη πρωτεΐνη, που περιλαμβάνει σεβαστές ποσότητες από λυσίνη και
μεθιονίνη, δυο βασικά αμινοξέα τα οποία σπάνια συναντώνται σε φυτικές τροφές.
Έχει τρεις φορές περισσότερες φυτικές ίνες και πέντε φορές περισσότερο σίδηρο
από το σιτάρι, δυο φορές περισσότερο ασβέστιο από το γάλα κι ακόμα φώσφορο,
κάλιο και βιταμίνες A και C. Περιέχει τοκοτριενόλες (μια μορφή της βιταμίνης Ε)
και έλαιο πλούσιο σε λινολεϊκό οξύ. Τα φύλλα, που επίσης τρώγονται, μοιάζουν με
του σπανακιού στη γεύση, αλλά έχουν περισσότερο ασβέστιο, σίδηρο και φώσφορο
από αυτό.
θεραπευτικά φυτά στην αρχαία Ελλάδα
Χρησιμοποιούνταν για φάρμακο των ματιών και των αυτιών,
ενώ τα φύλλα του μέσα σε κρασί τα έπαιρναν για την ταινία του εντέρου.
ενώ τα φύλλα του μέσα σε κρασί τα έπαιρναν για την ταινία του εντέρου.
Χρησιμεύει: Βήχας (αφέψημα ανθών) Βρογχίτιδα (έγχυμα ή αφέψημα ανθών)
Αμάραντος: Πολλές πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας
Ο αμάραντος, η
τροφή των Αζτέκων και των Ίνκας, περιέχει πολύ περισσότερη λυσίνη (ένα βασικό
αμινοξύ) σε σχέση με τα άλλα δημητριακά (0,89% αντί για 0,32% του σίτου ή 0,27%
του καλαμποκιού). Γι’ αυτό, οι πρωτεΐνες του μετατρέπονται σχεδόν ολοκληρωτικά
σε ανθρώπινες πρωτεΐνες (75
γραμ. ανά 100).
Να
σημειωθεί ότι ο αμάραντος δεν περιέχει γλουτένη. Άρα αποτελεί ιδανική τροφή για
τα άτομα που έχουν δυσανεξία στη γλουτένη.
Info Τα 100 γραμ. αμάραντου
παρέχουν 370 θερμίδες, 62
γραμ. υδατάνθρακες, 6,5 γραμ. λιπαρά, 16 γραμ. πρωτεΐνες και 15 γραμ. ίνες.
Species: http://en.wikipedia.org/wiki/Amaranth#Species
Πώς θα τον αξιοποιήσετε
Μαγειρεύεται σαν δημητριακό, αλέθεται σε αλεύρι, ψήνεται σαν ποπ-κορν. Μπορεί να μαγειρευτεί μαζί με άλλα σιτηρά, να προστεθεί σε τηγανητά
λαχανικά και σούπες αλλά και σε σάλτσες. Το αλεύρι του μπορεί να χρησιμοποιηθεί
μόνο του για παρασκευάσματα που δεν φουσκώνουν, όπως τηγανίτες ή πίτες, ενώ για
ψωμί θα πρέπει να αναμιχθεί με άλλα αλεύρια (1 μέρος αμάρανθος και 3-4 μέρη
άλλα είδη), γιατί δεν περιέχει γλουτένη. Οι σπόροι μαγειρεύονται σε νερό
(αναλογία 1: 2,5 μέρη νερό) σκέτο ή αναμεμιγμένο με ζωμό ή χυμό μήλου, για 20,
ώσπου να μαλακώσουν. Μπορείτε να προσθέσετε τζίντζερ, αρωματικά βότανα ή να το
αναμίξετε με όσπρια. Ανακατεμένο με μέλι, σταφίδες, ξηρούς καρπούς μπορεί να
αποτελέσει ένα καλό «μούσλι» για πρωινό.
Σπανάκι με αμάρανθο και μανιτάρια
Σαλάτα Αμάρανθου (τίποτα δεν πάει χαμένο)
Κουνουπίδι με Μπρόκολο γκρατινέ, με Bechamel από Αμάρανθο
Muffin Ολικής Αλέσεως, με Αμάρανθο και Χουρμάδες
http://biobaxes.wordpress.com/2011/10/13/%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%B1-%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%82/
www.wikipedia.org
Μπορείτε να σχολιάζετε ανώνυμα ή επώνυμα κάθε ανάρτηση.Πείτε μας την γνώμη σας, ρωτήστε ή δώστε την δική σας πληροφορία - εμπειρία.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Αν ασχολείστε επαγγελματικά και πουλάτε φυτά, μπορείτε να δώσετε λινκ κ πληροφορίες για την επιχείρηση σας)
Γίνετε αναγνώστες μέσω FACEBOOK, TWITTER ή GOOGLE
και στο άρθρο με τον αμάρανθο και η διατροφική αξία του βρήκα κάποια ακόμα που με βοήθησαν για το πρόβλημα μου
ΑπάντησηΔιαγραφή